آی واژه | عطار - باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

دل روی بدان زلف سرافراز آورد

با هر شکن زلف تو صد راز آورد

روزی زسر زلف تو موئی سرتافت

سودای تواش موی کشان باز آورد